பச்சை கம்பளங்கள்
விரித்த புல் வெளியும்
வீயடிக்கும் காற்றிலாடும்
வெண்ணிற திரை நீர்வீழ்ச்சியும்

கன்னம் சிவந்த வெட்கத்தில்
அந்தி நேர வானம்
கருங்கூந்தல் மேனியாய்
சாயும் பொழுதுகள்

காரிருள் மேகமாய் வானம்
நீண்ட மரங்கள் - அதிலே
சிணுங்கள்கலோடு மெல்லமாய்
சிறகு தட்டும் காதல் பறவைகள்

இயற்கை அன்னை அள்ளிதெளித்த
இக்காட்சிகளை ரசித்தபடியே
இதய அறைகளில் இருந்து இதமான
பறக்கும் வண்ணத்துப்பூச்சிகள்

கண் பார்வை தொடும் தூரம்
வரை தனிமையே நீண்ட
ஒற்றையடிப் பாதையில் அவளோடு
நானும் பொடி நடை பழகையில்

என் தோள்கள் அவள் தோள்கலோடு
சிநேகம் கொள்ள துடிக்கையில்
எதிர்பாராமலே என் விரல்களோடு
அவள் விரல்களும் பின்னிப் பிணைய

இருவரின் இதயங்களும் அமைதியாய்
இதமான மௌன கீதங்கள் இயற்ற
இதழ்கள் மட்டும் கொண்ட காதலை
சொல்ல முனைந்து கொண்டே இருந்தது

இதழ்கள் முனைந்து தோற்றத்தை
உணர்ந்து எனது விழிகளும்
காதல் உணர்வுகளை எல்லாம்
தூதாய் அனுப்பியது அவள் விழியிடம்

புவிஈர்ப்பு சக்தியை அவளின்
விழிஈர்ப்பு சக்தியும் என்னில்
மோதியே என்னிரு விழிகளையும்
ஆட்கொண்டது சிறிது நேரம்

என் விழியில் வீழ்ந்தாலோ
அவளும் காதல் கொண்டாலோ
ஒரு சிறு புன்னகையாலே
என்னையும் காதலில் வீழ்த்திட்டால்

"என் விழி சொன்னா காதலில்"

ஏட்டில் எழுதின கல்வியும்
எட்டாக் கனியாய் இருக்க
எட்டு வயதுக் குழந்தையும்
எட்டி டாஸ்மார்க் பாக்குது

பள்ளி செல்லும்
வழி தவறியதால்
போதை பயிலும்
இடமாக மதுக்கடை

வருங்கால தூண்களாய்
வர்ணித்த அப்துல் கலாமின்
கனுவுகள் வழுக்கி விழும்
இடமாய் மதுக்கடை

ரேசனில் அரிசிக்காய்
கா(ல்)மணி நேரம் கூட
நிற்க முடியவில்லை

காலையிலே
கடை திறக்கும் வரை
கால் கடுக்க நிற்கின்றான்
குடிமகன் மதுகடையில்

குடித்த போதை சுகத்தில்
குடி மகன்
உண்ண உணவில்லா சொல்லா
துயரில் உறவுகள்

தன் சாவை
தானே பணம் செலுத்தி
மனிதன் உறுதி செய்து
கொள்ளுமிடமாய் மதுக்கடை

விதவைகளின் இலவச
மகப்பேறு நடக்கும்
மருத்துவ மனையாய்
மதுக்கடைகள்

இமயம் தொட வேண்டிய
இளசுகள் சீரழிந்து
இன்று பாதாளம் வீழ
இயங்கும் கடை 

                       - முஹம்மது ஆரிப் அஸ்ரப் ஹான் 

வெட்டி உடைத்து
நீர் விட்டுக் குலைத்து
உருட்டி தட்டி அச்சிலேற்றி
மண்பாண்டம் செய்கிறான்
மனிதன்.............

கடைசியில் மண்ணிடமே
மடிய போகின்றோம்
என்பதனை மறந்து.....

                    -முஹம்மது ஆரிப் அஸ்ரப் ஹான் 

           -முஹம்மது ஆரிப் அஸ்ரப் ஹான் 

தொடமுடியா இடத்தில்
தெரியாமல் தொடக்கி
கெடுபிடியா உடம்பில்
விரைந்து படரும்!

இரத்தத்தில் தோன்றி
வருத்தங்கள் காட்டும்
சத்தங்கள் இன்றி
நெருப்பினை மூட்டும்!

தீராத தலைவலி வாந்தியும்
வலிப்புடன் வரும்
கட்டி மூளையத்தொட்டால்!

விழுங்கிடக் கஷ்டம்
நீராகாரம் மட்டும்
வழுக்கிடும் ஒடுங்கிய
தொண்டைக் கட்டியினூடே!

பெருந்தீட்டு போகும்
தொடராய் ,நீ சோர்வாய் பலனாய்
கருப்பையில் கட்டி
நீ உணர்வாய்!

செரிமானம் குறையும்
பசிதாகம் பறந்து
ஒருபிடிச்சோற்றில்
முழு வயிறு நிறையும்
இரைப்பையில் கட்டி
இருந்திடும் போது!

எலும்பினில் கட்டி
உன்னை வைத்திடும் கட்டி
நடந்திட மாட்டாய்
நீ அடி வைத்து எட்டி!

தண்டுவடம் துவண்டு விடும்
வந்த இடம் வளைந்து விடும்!

தசையினில் தொட்டு
உன் அசைவினைக் கட்டும்!

நாக்கிலே வந்து சொல்
வாக்கினை கெடுக்கும்
ஆக்கிய சோற்றின்
சுவையினை மறைக்கும்!

சொக்கிலே வந்து உள்
தாடைக்கு பரவும்
மூக்கிலே முளைத்து
மூச்சையும் மறிக்கும்!

குரல் மாறிப்போகும்
உரல் போல ஆகும்
சுரம் ஓடித்தேயும்
குரல்வளையினில் படின்!

நுரையீரல் வந்து
இடைவிடா இருமலும்
விரைகின்ற மூச்சுடன்
குருதி சளியுடன் வரும்!

சிறுநீரில் இரத்தம்
அதன் பாதையில் கட்டி
சிறு நீர் சேர்ந்து அடிக்கடி
முடுக்குமே வந்து முட்டி!

மலச்சிக்கல் வந்து
உனைச்சிக்கலாக்கும்
மலம் நீராய் மாறி
உன் குடல்நோய் காட்டும்!

தோலிலே கட்டு
புண் மாறாததையிட்டு
தோலெல்லாம் திட்டு
தோலிலே சில பொட்டு!

ஈரலில் வந்தது
தீராமல் நின்றது
ஓரக் கண்ணின்
வெண்நிறம் மஞ்சளாய்
தோலையும் மாற்றிடும் !

பால் குடிமறந்த பிள்ளை
அவள் பால் கொடுப்பதுமில்லை
தடித்த திரவம் வடியும் சிவப்பாய்
பிள்ளை பால்குடிக்கும் இடத்தில்!

நிறை காட்டும் தராசு
உனைப்பார்த்து முறைக்கும்
உனக்கென்ன குறை
என்று வினா ஒன்று தொடுக்கும்!

களைப்பு உன்னிலே
களைகட்டும்
இளைப்பு உன்னிலே
கொடிகட்டும் !

உழைப்பு உனக்கினி
தூரமாகும்
சிரிப்பு தள்ளி நின்று
கை காட்டும்!

காய்ச்சல் அடிக்கடி
மாச்சலுக்கு நீ எடுபிடி
ஓய்ச்சல் ஒழிவின்றி
உழைத்திடும் இதயம்
இதனிலே இல்லை!

வயதெல்லை இல்லை
இது பெரும் தொல்லை
பால் எல்லை இல்லை
விதி வரை எல்லை!

நாட்பட்ட
குணங்குறி நீ அறி
பயம் அதை நீ எறி
நாடிடு மருந்து
தேடிடு விரைந்து!

                  -உமர் அலி முகம்மதிஸ்மாயில்

                       -உமர் அலி முகம்மதிஸ்மாயில் 

ஒரு ஊரில் ஒரு கருமி வாழ்ந்து வந்தான். அவன் மிகப் பெரிய பணக்காரன். ஆனால் யாருக்கும் உதவ மாட்டான். அவனுக்கு சொர்க்கத்தையும் நரகத்தையும் காண ஆசை வந்தது.

ஒருநாள் அவனது கனவில் ஒரு பெரியவர் தோன்றினார். அவனை சொர்க்கத்துக்குக் கூட்டிச் செல்வதாகக் கூறினார். அவனும் அவருடன் சென்றான்.

முதலில் அவனை நரகத்துக்குக் கூட்டிச் சென்றார். அங்கு உணவு நேரத்தில் பெரிய பெரிய அண்டாக்களில் சாதம், குழம்பு மற்றும் சுவைமிக்க பதார்த்தங்களும்இருந்தன. அவரவர்களுக்கு தட்டுகள் கொடுக்கப்பட்டு, சுவைமிக்க உணவு பரிமாறப்பட்டது.

எல்லோருக்கும் நாவில் எச்சில் ஊறியது. ஆனால்…. அந்தோ பரிதாபம்! அனைவராலும் கையை நீட்டி உணவுப் பொருளை எடுக்க முடிந்ததே தவிர, கையை மடக்கி, வாய்க்கு அந்த உணவைக் கொண்டு செல்ல முடியவில்லை!

எனவே அறுசுவை உணவு எதிரே இருந்தும் அவர்களால் உண்ண முடியவில்லை. அவர்களுக்குப் பசியோடு ஆத்திரமும் சேர்ந்து கொண்டது. அனைத்து அண்டாக்களையும் கீழே தள்ளிவிட்டு, அவற்றிலுள்ள உணவை வீணாக்கினர். பின்னர், தாங்க முடியாத பசியானால் உட்கார்ந்து அழுதனர். இப்படி அழுதுகொண்டே இருந்தனர். பின்னர், அந்தப் பெரியவர் அந்தக் கருமியை சொர்க்கத்துக்குஅழைத்துச் சென்றார்.

அங்கும் அதோபோல அண்டாக்கள் நிறைய அருமையான சாப்பாடு வைக்கப்பட்டிருந்தது. அங்கு இருந்தவர்களுக்கும் கையை நீட்ட முடிந்தது. ஆனால் தங்கள் வாய்க்கருகே கொண்டு செல்ல கையை மடக்க முடியவில்லை. 

ஆனால், அவர்களில் ஒருவர் தனது நீட்டிய கையினால் இனிப்பு வகைகளை எடுத்து எதிரே இருந்தவர் வாயருகில் நீட்டினார். மடக்கத்தானே முடியாது? கையை நீட்டி எதிரே இருப்பவரின் வாயில் ஊட்டமுடியுமல்லவா?

இப்படியே அனைவரும் ஒருவருக்கொருவர்ஊட்டி மகிழ்ந்தனர். அனைவரின் வயிறும் நிரம்பியது. கருமி கனவிலிருந்து மீண்டான். 

ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்து வாழ்வதே சொர்க்கம் என்பதை அவன் புரிந்து கொண்டான். தான் மட்டும் சுகமாய் வாழ நினைப்பது நரகம் என்பதை உணர்ந்தான். அன்றிலிருந்து அவன் அனைவருக்கும் உதவிகள் பல புரிந்து நல்வாழ்வு வாழ்ந்தான்.

தேர்தல் மேகம்
வான் பிளக்கும் கோசம்
ஊர்களெல்லாம்
கொடி பறக்கும்!

பேசப்பழகிடும்
பெரியோர்கள்
ஏசித்திரியும்
சிறியோர்கள்

மயிலாடுது
குதிரை பாய்ந்தோடுது
நாயொன்று வந்து
மரத்தை அன்னாந்து
பார்த்துக் குரைக்குது!

செருக்குப் பிடித்தமரம்
அருகிலே நிற்கும்
நாணலை பார்த்து
அருக்குக்காட்டி
நகைக்கிறது!

நாணல் சொல்கிறது
நானும் நாளைக்கு
விழுதுவிட்டு
நீயாவேன் என்று!

அன்று
வேர்கள் முக்கி
முனகி நீர் கொடுக்க
இலைகள் காய்ந்து கருகி
சூரியச்சோறாக்கி
வளர்ந்த மரம்
இன்று
பூவும் பிஞ்சும்
காயும் கனியுமாய்
கலகலக்கிறது!

மலர் பறிக்க ஒருகூட்டம்
கனி உண்ண ஒருகூட்டம்
மரம் தறிக்க ஒரு கூட்டம்
மல்லுக்கட்டுது

வேரிலே மருந்திரிக்காம்
வேர் தோண்டும் கூட்டமொன்று
தளிரிலே விருந்துண்டு
களித்திருக்கும் மறு கூட்டம்!

பட்டை உரித்து
கசாயம் காய்ச்சி
ஆயுளை கூட்டுகிறார்

வெட்டை வெளிதானே
வேலிகட்டி வளைத்திடவே
நினைக்கிறார் பலபேரு!

கிளை வெட்டி
நிலை செய்து
நிலையிலே சாய்ந்து நிற்கிறார்
நிலைதடுமாறி விழவும்
பார்க்கிறார்!

அடிமரம் ஆடவில்லை
நிலம் சாய்ந்து விடல!

மரம் அழிக்க
தவம் செய்தார்
தவம் கலைந்து
தலை சொறிந்தார்!

சில பறவைகள்
காலத்துக்கு காலம்
வந்து கொஞ்சிக்குலாவி
கூடுகட்டி
இனம்பெருக்கி செல்கின்றன!

காகம் மட்டும்
கரைந்து கொண்டு
வந்தவர் போனவரின்
எச்சில் இலைகளை
துப்பரவு செய்கிறது!

சிலவேளை
காகம் கத்துதென்று
கல்லெடுத்து எறிகின்றார்!

நச்சுப்பாம்பொன்று
பச்சை நிறத்திலே
மூச்சடக்கி நேரம்பார்த்து
ஒளித்திருக்கு!

அடியிலே கறையான்
வீடு கட்டிக்கட்டி
மீண்டும் மீண்டும்
சிதைக்கிறது

முடியிலே கழுகு
அடியிலே உலவும்
இரை கௌவ
காத்திருக்கு!

நரிகள்
மரநிழலில் கூடி
மாநாடு நடத்துகின்றன !

மாடுகள் நிழலில்
அசைபோடுகின்றன!

கழுதைகள் இன்னும்
சுற்றுவந்து
சுமைகளை
சுமந்து கொண்டே
இருக்கின்றன!

பச்சோந்தி
பச்சிலைக்குள்
மறைஞ்சிருக்கு !

கோழைகள்
அடிக்கடி
கிளைகளில்
தூக்குக்கயிறு மாட்டி
தாமாக மாய்ந்து
விடுகின்றனர்!

குயில்
விடுதலை கீதம் பாடிய
மரம்
இடியாய் சிலர்
முழங்கிய
சுரம் ...இன்னும் கேட்கிறது

யானைகள்
முதுகு சொறிய
சிலவேளை
மரத்திலே உரசுது !

ராசா
மரத்தை
நிறம் மாற்றப்
பார்க்கிறார்

கூஜா
தூக்குவதாய்
கைவைத்து
தூக்குகிறார்!

கருங்காலி
மரமன்றோ ?
இரும்பிலும்
கனமன்றோ ?

ஒற்றை மரத்துத்
தோப்பு இது
ஒருவரின் சொத்தல்ல
ஊராரின் சொத்து இது !

தனியுரிமை இங்கு இல்லை
உரிமைக்காரன் யாருமில்லை
யாவருக்கும் உரிமையுண்டு
ஒதுங்கி நிற்கத்தேவையில்ல!

             - உமர் அலி முகம்மதிஸ்மாயில்

           - உமர் அலி முகம்மதிஸ்மாயில்

வண்ண வண்ணமாய்
மனதும் இறக்கைகள்
முளைத்து வண்ணத்து பூச்சியாய்
சிறகுகள் தட்டி சிகரங்கள் தொட
துடிக்கின்ற வயது...
பதின்ம வயது....!

அரும்பு மீசையோடு சேர்ந்தே
ஆசைகளும் தளிர்விட்டே
அறிவுரைகளை தகர்த்தே
பிடிவாதங்கள் வலுவாக
பற்றிக்கொள்ளும் வயது...
பதின்ம வயது....!

எதிர்பாலின ஈர்ப்பும்
தன்னிச்சையான செயற்பாடும்
தலைக்கணமும் குடிகொண்டு
வாழ்க்கையை அலங்கோலம்
செய்யும் வயது...
பதின்ம வயது....!

ஆர்வக் கோலாற்றில்
காண்பவை மீதெல்லாம்
ஆசை கொண்டு அதற்காக
அங்கும் இங்கும் திரிந்து
அலை மோதும் வயது...
பதின்ம வயது....!

அவன்(ள்) எதிர்பாலினம் மீது
காதல் கொள்வதும்
அதற்காக ஏங்கி தவிப்பதும்
காதலன்(லி) நினைவுகளை
சுமந்து தவிக்கும் வயது...
பதின்ம வயது....!

கல்விச் சாலை மறந்து
பாட நூற்கள் களைந்து
கவிதை நூற்கள் மட்டுமே
கதியென வீழ்ந்து கிடக்கின்ற
இரண்டும் கெட்டா வயது...
பதின்ம வயது....!

கண்கள் திறந்து கொண்டே
உறக்கமும் துலைத்து விட்டே
கனவுகள் பல காணுகின்ற
எதிபார்ப்புகள் அதிகம்
நிறைந்த வயது...
பதின்ம வயது....!

நாம் அனைவரும் சுவைத்து
சிலருக்கு இனிப்பாக !
பலருக்கு கசப்பாக !!
கடந்த வயது...
பதின்ம வயது....!


         - முஹம்மது ஆரிப் அஸ்ரப் ஹான்

         - கவிஞர் முபாறக்

வானம் உற்றும நோக்குகிறது
வனம் எட்டித் தேடுகிறது
பூமி சுற்றி தேடுதல் வேட்டையில்....

இலக்கை நோக்கி பறந்திட
நின்மதி பெருமூச்சி விடுமுன்னே
என்ன மந்திரமோ மாயமானது....

தொலைத்து விட்டு அவதியில்
பெரும் பாடு படுகிறது
ஏற்றிவிட்ட தேசம் புழுங்கி வாடுகிறது

கனவோடு வந்தவர்கள் சிலர்
கற்பனையோடு சென்றவர்கள் பலர்
வரவை நோக்கி காத்திருக்க
வரவில் இன்பம் பூத்திருக்க ஏமாற்றி
பதற வைத்து புதிராய் போனது .....

வாணிபம் செய்ய செல்பவனும்
வணிகத்திற்காய் வந்தவனும்
விடுமுறை கழிக்க செல்பவனும்
தொழிலை தேடி வருபவனையும்
முகமன் கொடுத்து வரவேற்றது
சிப்பந்தியின் விமானம்.....

பறக்கிற தூரமும் இறங்குற வரைவும்
தரையிலிருந்து உச்சியின் உயரம்
மேகத்தின் அளவுகோலும் பாது
காப்பு கவசங்களும் கருப்பு
தகவல் தாங்கிய பெட்டியும்.....

தொடார்பு பொருத்திய கருவியோடும்
தொடர்பெல்லை நோக்கியே பறந்தது
தொடர்பின்றி எங்கேயோ விஞ்ஞான 

        - கவிஞர் முபாறக் 

        - உமர் அலி முகம்மதிஸ்மாயில்

மணிகள்

      - கணேஷ் கஜினி 

மணாளனை
மரணம் என்னும்
கொடுங்கோலன்
பறிக்கையில்
பதைபதைக்கும்
உள்ளத்தோடு
பரிதவித்து நிற்பவள்
விதவை !

உன்னத உறவைப்
பிரிந்து குழந்தைகளின்
அப்பா எப்போ வருவார்
எனும் வினாவிற்கு
விடை பகிர முடியாமல்
கண்ணீரோடு நிற்பவள்
விதவை !

எந்த முடிவும் எடுக்க
நாதியற்று கணவனின்
பாதம் சுவனமென
வாழ்ந்தவளை
அட்டவணை போட
அழுத்தப்பட்டவள்
விதவை !

கணவனின் நினைவுகளை
அசை போட்டு நான்கு மாதங்களும்
பத்து நாட்களும்
கடக்க முயல்பவள்
விதவை !

தான் பெற்ற செல்வங்களின்
எதிர் கால வாழ்விற்காக
தன் சோகங்களை
தள்ளி வைத்து
நல்ல தாயாக
பரிணமிப்பாள்
விதவை !

கடமைகள் கட்டுக்கட்டாய்
கிடந்தாலும்
நம்பிக்கை என்னும்
தும்பிக்கை கொண்டு
தடைகளை தாண்டி
தடம் பதிப்பாள்
விதவை !

கணவனின் வாக்கினை
தன் நிகரில்லா
அன்பினால்
சிரமே கொண்டு
அவனை நெஞ்சிலே
சுமந்து வாழ்வாள்
விதவை !

நம் சமூகத்தில் வாழும் விதவைகளிற்கு
சமர்ப்பணம் செய்கிறேன் .

இவள் உங்கள் தோழி
- றமீஸா மொகீடீன் .

என் அனுமதி 

இல்லாமல்
என்னிடம் அழைத்து
வந்து...

தண்டனை என்னும்
பெயரில்
உயிர் பறிக்கின்ற
நீதிகள்...

எப்படி சொல்வேன்
என்னை
மன்னித்து விடுங்கள்
என்று...

கொலை குற்றவாளி
என்று
தீர்ப்பு அளிக்கப்பட
அவனை(னை)...

கொலை செய்யும்
எனக்கு
என்ன தீர்ப்பளிக்க
போகிறாய்...

அவர் மரணத்துக்கு
நானும்
காரனமாகிறேன்...

சாட்சியும் ஆகிறேன்
என்னை
யாருமே தண்டிப்பதில்லை...

- முஹம்மது ஆரிப் அஸ்ரப் ஹான்

உணர்வுகள் கலவையாய்
கலந்து
உணர்வுகள் புதிதாய்ப்
பிறக்கும் வயது!

புரியாததெல்லாம்
புரிந்ததென்று
பெரிதாய்
பீத்திக்கொள்ளும் வயது!

பூத்திருக்கும் வயது
காத்திருக்கும் வயது
எதிர் பார்த்திருக்கும் வயது!

பிரியவே மாட்டோம் என்று
புரியாமல்
பெரிய பெரிய
சத்தியம் செய்யும் வயது!

வீட்டுக்குத் தெரியாமல்
திருட்டிலே
சித்துக்கள் புரியும் வயது!

துள்ளிக்குதிக்கும் வயது
அன்பை
அள்ளிப்பருகும் வயது!

நண்பர்கள்
கடவுளாகும் வயது
கவிதைகள் நண்பராகும்
வயது!

மீசையும் ஆசையும்
அரும்பும் வயது
இசையும் கலையும்
ரசிக்கும் வயது!

கனநேரம் நீ நிற்பாய்
கண்ணாடியின்
முன்னாடி
கண நேரம் சிந்திப்பாய்
சிந்தனையில்
தள்ளாடி !

ஒற்றைக்காலில் நின்று
கேட்டதை
பெற்றுக்கொள்ளும் வயது!

பாடப்புத்தகம் கசந்து
கவிதைப்புத்தகங்கள்
இனிக்கும் வயது!

சோதனை செய்யும் வயது
அதிகம்
சாதனைகள் செய்யும் வயது!

கனாக்காணும் வயது
வினாக்களுக்கு
விடைகாணும் வயது!

அடிமையாகும்
அடிமையாக்கும் வயது!

ஏமாற்றங்கள் தாங்காத வயது
எதிர்பார்ப்பதை எண்ணி
தூங்காத வயது!

சோதனைகள் தாங்காமல்
சாவதனை விரும்பும் வயது!

பூஞ்செடிகள் வளர்ப்பார்
நெஞ்சினிலே காதல்
வளர்ப்பார்!

பொல்லாத வயது
நிலத்தில்
நில்லாத வயது!

மீண்டும் வராதது
அதன் விளைவு
வாழ்வை விட்டுச்செல்லாது

தொட்டுச் சென்ற நினைவுகள்
மீட்டுபார்க்கையில்
சுகமும் உண்டு
சோகமும் உண்டு!

உமர் அலி முகம்மதிஸ்மாயில்

   - முஹம்மது ஆரிப் அஸ்ரப் ஹான் 

உனது உருவத்தையே
பிரதிபலித்தாலும்
நிழல்
உனக்கு சொந்தமில்லை !

நிழலுக்கு யாரும்
வெட்டினாலும்
வலிப்பதில்லை
குருதி வடிவதுமில்லை!

புலன்களில்லாத
போலி அது
பலன்களில்லாத
வாலுமது!

உன்செய்கையை
பிரதி பண்ணும்
நிழலுக்கு
என்றும்
உன் பெயரில்லை
அதை
நிழல் என்றுதான்
அழைப்பர்!

உனது காலடியிலே
விழுந்து கிடக்கும்
நிழல்
உன்னை விட்டுப்பிரிய
மனமின்றி
கட்டிக்கொண்டு
அழுவது
தெரியுமா உனக்கு?

உதறினாலும்
விடுகின்றதில்லையே
அதட்டினாலும்
அகன்று
செல்லுதில்லையே!

நீ பார்க்கும்
உனது நிழல்!
உனைப்பார்க்குமா?

இருட்டிலும்
உன்னை அது
தொடர்கின்றது
உன்னால்தான்
அதை பார்க்க
முடிவதில்லை!

ஒளியின் கீழே
சரியாய் நின்றால்
உனக்குள்
மறையும் நிழல்!

இறை அருளை
அள்ளிப்பருக
விலகும்
உன் மன இருள்!

பலவீடு கட்டினாய் நீ
செங்கல் வெட்டி,
உனக்கு
குழிவீடு வெட்டுது
நான்கு
மண்வெட்டி !

யார் பேச்சையும்
கேட்காத நீ
பேச்சு மூச்சற்று
கிடக்கிறாய்
நீட்டி நிமிந்து
படுக்கிறாய்!

சுத்திச்சுழன்ற உன் விழி
குத்திட்டுப்பார்க்கிது
உயிர்போன வழி!

கொட்டும் பறையர்
கும்மாளம் போடுறார்
வீட்டில் அனைவரும்
கூடி நிற்கிறார்!

போலிக் கண்ணீரை
மாலையாய் கொட்டுறார்
கூலிக்கு சிலபேர்
மார்பிலடிகிறார்!

சொத்துப்பிரிக்கிறார்
மனக்கணக்காலே
செத்துப் பிழைக்கிறார்
மணிக்கணக்காக !

திட்டித்தீர்க்கிறார்
திறப்பினைத்தேடி
கொட்டித்தீர்க்கிறார்
குறைகளைக்கூறி!

மூலையில் சந்தணம்
கடமைக்குப் புகைகிறது
சேலையில் ஓருயிர்
கண்ணீரில் புதைகிறது!

எப்ப புதைப்பார்
எப்ப எரிப்பார்
என்ன சுணக்கம்
எனப்பல வினாக்கள்!

கொடுத்தவரெல்லாம்
எடுத்தவரானார்
கடன் கொடுத்தவர் மட்டும்
கேட்கவுமானார்!

விறைத்த கட்டைவிரல்
மையிலே குளிக்குது
குளித்தவிரல் கையினை
கடதாசி தொட்டுத் துடைக்குது!

நாலிரண்டு கால்
நடந்து போகுது
நாவரண்டு அவள்
அழுகையும் கேட்கிறது!

பிள்ளைக்கு பிரிந்தது
சொத்துதெல்லாம்
அன்னையைப் பிரிந்தது
அவள் சொத்தன்றோ?


                         -உமர் அலி முகம்மதிஸ்மாயில்

அந்தகாரத்தின்
சொந்தக்காரி நான்
நந்தவனத்தில் என்னால்
நடக்க மட்டுமே முடியும்!

ஒளி என்ற சொல்லின்
ஒலியைத்தான் கேட்டதுண்டு
விழி வழியாய் ஒருநாளும்
பார்த்ததில்லை!

நிறங்களின் நாமம்தான்
நானறிவேன்
நிறங்களை நான் கண்டதில்லை!

கருப்பின் எதிர்வண்ணம்
எனக்கோ புதிர் வர்ணம்!

என் கண்களைத்தவிர
ஏனைய உறுப்புக்கள்
எப்போதும்
பார்த்துக்கொண்டே இருக்கின்றன!

தொழிலிழந்த கண்களுக்கு
கருப்புக்கண்ணாடிச் சட்டை
பார்ப்பவர் புரிந்து கொள்ள
அது விளம்பர அட்டை!

வெள்ளைப் பிரம்பொன்று
வீதியைக்கடப்பதற்கு
எந்தப்பிரம்புமில்லை
விதியைக்கடப்பதற்கு!

இருளே எனது ராஜ்ஜியம்
விழியற்ற என்
வாழ்வோ ஒரு பூஜ்யம்!

சிருஸ்டித்த கர்த்தா
சிரசுவைக்க மறந்துவிட்டார்
சிரழிந்து கிடக்கிறேன்
சிறகொடிந்த பறவை நான்!

அகவிழி திறந்துதான்
அகிலத்தைப்பார்க்கிறேன்
அகப்புலக் காட்சியால்
அதன்வழி காண்கிறேன்!

முட்களை நான்
வேண்டுமென்று
மிதிப்பதில்லை
முன்னே வரும் உங்களை
நான் தெரிந்து கொண்டும்
முட்டவில்லை!

ஒளிவாங்கு
விழி செய் பாவங்கள்
செய்யாமல் தப்பிவிட்டேன்
ஏறி நரகம் போகாது
எனை நானும் காத்து விட்டேன்!

ஈக்கள் கூட
என்னை ஏளனிப்பது
எனக்குப் புரிகிறது!

நீங்கள் கூட
என்னை இரக்கமாய்
பார்ப்பதும் தெரிகிறது!

தினமும் வழிதேடித்
தடுமாறும் என்னை
தானாகத் தொட்டு
வழிகாட்ட வந்தாய்

அதுபோல் கலியாணம்
செய்தெனக்கு
தாலிகட்ட வருவாயா?
எந்தன்
இருவிழியாய் இருப்பாயா?

உன்கண்ணால் உலகத்தை
பாத்திடுவேன்
என் எண்ணம் உனக்காக
காத்திடுவேன்!